تحلیل و نقد کتاب کارکرد گفتمانی سکوت در ادبیات معاصر فارسی

چکیده کارکرد گفتمانی سکوت در ادبیات معاصر فارسی (انتشارات نقش جهان: 1392) اثر لیلا صادقی به بررسی «سکوت» از منظری زبان­شناختی می­پردازد و رویکردها و دیدگاههای تازه­ای را از افرادی چون دنیس کورزون، توماس برونو، توماس هاکین، ژاک دریدا، سوزان سانتاگ، میشل افرات و دیگران بررسی می­کند و آنها را در پیکره­ای متنوع از ادبیات داستانی معاصر می­آزماید. در این مقاله، برخی کاستیهای کتاب از منظر صوری و محتوایی بررسی شده است؛ بیش از همه، به چگونگی استفادۀ صادقی از منابع غربی توجه شده و کاربرد این دیدگاهها در متون منتخب داستانی فارسی نیز مورد نقد و داوری قرار گرفته است. در بخش نظری کتاب، مشکلاتی نظیر ترجمه به جای تألیف، منبع­سازی و بی­توجهی به پیشینۀ مطالعۀ سکوت در ایران دیده می­شود و در بخش کاربردی، مشکلاتی همچون مسائل روش­شناختی و استفاده از شواهد و مثالهای نادرست و نارسا و انتخاب غیر منطقی و اتفاقی پیکرۀ تحلیلی به چشم می­خورد.